خدمات درمانی

پروتزهای دندانی، برای بازسازی نقایص داخل دندان  و اصلاح طرح لبخند مورد استفاده قرار می‌گیرند. نقش پروتزهای دندانی، پر کردن جای خالی دندان‌هایی است که در گذشته وجود داشته‌اند. اگر ساختار دندان‌ها بهم ریخته باشد و یا هر گونه نازیبایی در دندان‌ها به وجود آمده باشد، با کمک پروتز دندان، برطرف می‌شود. امروزه انواع گوناگونی از پروتزهای دندانی مورد استفاده قرار می‌گیرند و نقش مهمی در درمان بیماری‌های دندانی، بر عهده دارند.

ایمپلنت دندان یک نوع پایه فلزی خاص از جنس تیتانیوم است که با سلول های بدن کاملا سازگار میباشد  و  جایگزین ثابت  و دائمی به جای دندان از دست رفته بوده و توسط دندانپزشک در داخل استخوان فک قرار میگیرد و قسمت تاج و دندان ساخته شده برروی آن قرار می گیرد. کاشت دندان یا ایمپلنت دندان، مفید تر از دندان مصنوعی است برای اینکه همیشه در محلی که دندان از دست رفته است ،  وجود دارد. ایمپلنت دندان بهترین راه حل برای دندان های از دست رفته است. در واقع ایمپلنت دندان به صورت یک پیچ است که بر روی فک وصل می شود و این امکان را می دهد که تاج دندان مصنوعی به دندان طبیعی وصل شود .

درمان ریشه دندان یا Root canal therapy یا اندو ، به عمل درمان مجرای اعصاب دندان که همان کانالها می باشند، گفته می شود . در اصطلاح عامیانه به درمان ریشه دندان ، عصب کشی هم گفته می شود.

عصب کشی اعمالی است که در طی آن مواد عفونی و عصب موجود در ریشه دندان برداشته  میشود . کانال ریشه و حفره ریشه دندان حفره‌هایی در ساختمان دندان هستند که به طور طبیعی بافت‌های عصبی و رگ‌های خونی و بافت‌های سلولی دیگری را در خود جای می‌دهند . در صورتی که پوسیدگی دندان در مراحل اولیه درمان نشود ، پوسیدگی از مینای دندان عبور نموده و به عاج می‌رسد و در ادامه می‌تواند به فضای پالپ ( یا همان ریشه دندان ) گسترش یابد . ورود میکروب‌ها به ریشه دندان باعث ایجاد التهاب در ریشه دندان شده و این التهاب باعث افزایش حجم پالپ می‌شود . با توجه به اینکه ریشه دندان یک محفظه بسته است ، التهاب باعث افزایش شدید فشار داخلی آن می‌شود . این افزایش فشار ، منجر به فشار آمدن به پایانه‌های عصب دندان شده و درد دندان شروع می‌شود

دندان ها به دلایل مختلف از جمله عدم رعایت بهداشت ممکن است دچار پوسیدگی شوند. البته عوامل دیگری مانند ژنتیک، ردیف نبودن دندان ها و تغذیه نامناسب نیز در ایجاد پوسیدگی موثر است. زمانی که دندان پوسیده می‌شود ترکیب شیمیایی آن دچار تغییر گشته، نرم و سست می‌شود و محلی جهت تجمع میکروب می گردد. در صورت درمان نشدن، دندان دچار تخریب شده و از دست می رود.  هرچه میزان از بین رفتن بافت دندان کمتر باشد، درصد موفقیت ترمیم دندان بیشتر و احتمال عود پوسیدگی آن کمتر می شود. تا هنگامی که پوسیدگی به پالپ دندان نرسد، می‌شود دندان را بدون درمان ریشه ترمیم کرد. پس بهتر است هرچه زودتر دندانهای پوسیده را پر نموده تا پوسیدگی به عصب نرسد. البته پوسیدگی دندان تنها عامل مسبب عصب کشی نیست و ضربه و مشکلات لثه و شکستگی دندان نیز می‌تواند باعث آسیب عصب دندان شود.